Atlantic Records - Hitów Początek

Szczegóły

Odsłony: 33924

Hitów Początek

Na początku '49 roku dystrybutor zadzwonił do Ertegün by uzyskać utwór Stick'a McGhee pt. "Drinking Wine, Spo- Dee- O- Dee", który był niedostępny w czasie zamykania poprzedniej wytwórni należacej do McGhee'ego. Ertegün znał Stick'a młodszego brata Brownie'ego McGhee z którym Stick przebywał, więc zadzwonił do McGhee braci i ponownie nagrał utwór. Gdy został wydany w lutym '49 roku stał się Atlantic'u pierwszym hitem rozchodząc się w nakładzie 400.000 kopii i uplasował się na miejscu drugim będąc tylko 6 m- cy na liście Billboard R'n'B- chociaż McGhee'em z tej sesji wyszło tylko $10 wynagrodzenia. Majątek należący do Atlantic rósł szybko: w '49 roku zostało nagranych 187 utworów, więcej niż trzy razy tyle sprzed dwóch lat i otrzymała propozycję zawarcia umowy o produkcję i dystrybucję z Columbia, która miała zapłacić Atlantic 3% tantiem za każdą sprzedaną kopię. Ertegün zapytał o tantiemy artystów, które płacił a to zaskoczyło kierownictwo Columbii czego oni nie robili i umowa została rozwiązana.

Z zalecenia nadawcy Willis'a Conover, Ertegün i Abramson odwiedzili Ruth Brown w Crystal Caverns Club w Waszyngtonie i zaprosili ją do Atlantic na przesłuchanie. Była ranna w wypadku samochodowym, który odniosła w drodze do New York City, ale Atlantic wspierało ją przez 9 miesięcy i zawarło z nią umowę. "So Long" jej pierwsze nagranie dla tej wytwórni zostało nagrane z zespołem Eddie'ego Condon'a 25.05.1949. Utwór uplasował się na miejscu 6. listy przebojów R'n'B. Brown nagrała ponad 80 utworów dla Atlantic stając się najlepiej sprzedającym, bardziej dochodowym muzykiem tamtego okresu. Tak znaczący był sukces Brown dla Atlantic, że na wytwórnię potocznie mówiono "Dom który zbudowała Ruth".

Joe Morris, jeden z pierwszych, który podpisał umowę z wytwórnią osiągnął sukces swoim utworem wydanym w październiku '50 roku pt. "Anytime, Anyplace, Anywhere", pierwsze nagranie Atlantic zostało wydane w formacie 45rpm, który firma zaczęła produkować w styczniu '51 roku. Utwór zespołu The Clovers "Don't You Know I Love You" (skomponowany przez Ertegün) stał się hitem R'n'B i nr 1 na liście przebojów we wrześniu '51 roku. Kilka tygodni później Brown'owej "Teardrops From My Eyes" stał się pierwszym nagraniem, który rozszedł się w nakładzie miliona sztuk. Ponownie uplasowała się na miejscu #1 i zajmowała to miejsce przez miesiąc (od marca do kwietnia '52) utworem "5- 10- 15 Hours". We wrześniu '52 roku "Daddy Daddy" uplasowało się na miejscu #3, a "Mama, He Treats Your Daughter Mean" z Connie Kay za perkusją uplasowało się na miejscu #1 w lutym i marcu '53 roku. Po tym gdy Brown opuściła wytwórnię w '61 roku jej kariera osłabła i by utrzymać dzieci pracowała jako sprzątaczka i kierowca autobusu. W latach 80- ych pozwała Atlantic za nieopłacone tantiemy mimo że Atlantic było z siebie dumne z tego że było sprawiedliwe dla artystów zaprzestało płacić tantiemy niektórym muzykom. Ertegün zaprzeczył temu by to było zamierzone. Brown otrzymała dobrowolną wpłatę kwoty w wysokości $20.000 i w '88 roku założyła Rhythm and Blues Foundation z darowizny otrzymanej od Ertegün'a.

W '52 roku Atlantic podpisała kontrakt z Ray'em Charles, który miał hity tj. "I Got a Woman", "What'd I Say" i "Hallelujah I Love Her So". Później tego samego roku utwór The Clovers'ów uplasował się na miejscu #2. Gdy Ertegün w '53 roku się dowiedział, że piosenkarz Clyde McPhatter został wyrzucony z Billy Ward & His Dominoes i formował The Drifters wziął ich pod umowę. Ich singiel "Money Honey" stał się największym przebojem R'n'B tego roku. Ich nagrania wzbudziły kilka kontrowersji: sugestywny utwór "Such A Night" został zakazany przez stację radiową WXYZ w Detroit, Michigan, a "Honey Love" w Memphis, Tennessee, ale oba uplasowały się na miejscu #1 listy przebojów Billboard R'n'B.