EDS- 1275

Szczegóły

Odsłony: 2245

- skrót EDS oznacza Electric Doubleneck Spanish, która został w '63 roku przedstawiona i do dziś jest produkowana. Została spopularyzowana przez muzyków tj. John'a McLaughlin'a oraz Jimmy'ego Page'a i osiągnęła status ikony. Była nazywana "najfajniejszą gitarą w muzyce rock".

Historia

Pierwsze gitary firmy Gibson były produkowane od '58 do '61 roku z pustym korpusem oraz dwiema szyjami na których mieści się sześć strun, krótka jest dostrojona do wyższej oktawy, od '62 do '67 roku posiadała korpus. Model posiadający czterostrunowy bas oraz sześciostrunową szyję nosiła nazwę EBS- 1250; posiadał również wbudowany fuzz tone, który produkowano od '62 do '68 roku, a później ponownie od '77 do '78 roku.

W '63 roku zaprojektowano owy model (EDS- 1275) przypominający SG ta wersja z podwójną szyją była dostępna do '68 roku. Była dostępna w czterech kolorach: kruczoczarnym, wiśniowym, świeciącego słońca oraz białym.

W '74 roku firma Gibson wznowiła produkcję z dodatkiem kilku nowych kolorów, która trwała do '98 roku. Od tamtego czasu przez Gibson mieszczącą się w Stanach Zjednoczonych, Nashville, Tennessee do 2003 roku były produkowane wersje koloru heritage cherry oraz alpine white, a w Nashville Custom Shop od 2004 do 2005 roku, a w Gibson Custom Shop mieszczącego się w Memphis, Tennessee od 2006 roku.

Muzycy godni uwagi

Pomimo, że nigdy nie sprzedawała się w wielkich ilościach była używana przez muzyków godnych uwagi. Earl Hooker widnieje na okładce albumów z '69 roku pt. "2 Bugs & A Roach" oraz "The Moon Is Rising", Elvis Presley zadawala się trzymając EDS- 1275 o wiśniowym kolorze w filmie z '66 roku pt. "Spinout".

2.09.1972 roku John Mclaughlin zagrał na niej podczas Crystal Palace Garden Party Bowl w Londynie.

Jimmy Page

Gitara została głównie spopularyzowana przez członka Led Zeppelin Jimmy'ego Page'a głównie podczas występów na żywo gdy grali utwór pt. "Stairway To Heaven". Podwójna szyja wyeliminowała potrzebę zmiany gitar w połowie utworu, na początku utworu pt. "Stairway To Heaven" użył sześciostrunowej znajdującej się na dole by zagrać wejście oraz pierwszą zwrotkę, potem przełączył na dwunastostrunową znajdującą się na górze po czym ponownie na sześciostrunową do rozszerzonego gitarowego sola, a na końcu ponownie na dwunastostrunową by zagrać końcowy refren.

Do czasu gdy Page zapragnął EDS- 1275 już jej nie produkowano więc zamówił specjalnie wykonanie o kolorze wiśniowym 6/12. Page'a wpływ był tak mocny, że inni gitarzyści jak chociażby Alex Lifeson z Rush zaczeli po nią sięgać, który użył do gry na żywo utworu pt. "Xanadu". Eddie Van Halen również ją posiadał. Tommy Shaw posiadał specjalną na zamówienie z podwójną szyją na których było 12 strun, którą użył podczas występów od '77 do '83 roku grając "Fooling Yourself" (wersja live od '77 do 78 roku), "Suite Madame Blue" (do końca sola syntezatora gdzie chciał przejść na Les Paul lub Explorer albo Ibanez) oraz "Queen Of Spades" ( na początek i końca utworu).

Don Felder

Jego biały model był najbardziej znany ze względu używania do utworu pt. "Hotel California", który to wykonywał na żywo wraz z The Eagles oraz obecnie (za pośrednictwem kopii dostępnych w Gibson Custom Shop) podczas solowych występów. Można ją zobaczyć w dowolnej liczbie teledysków pochodzących z połowy aż do końca lat 70- ych. Felder dopasował swoją poprzez usunięcie jednego potencjometra (mostka kontrolującego ton) i zastąpienie drugim wejściem. To pozwoliło na wysłanie sygnału z osobna dwóm wzmacniaczom: dla "Hotel California" Echoplex oraz Leslie dla wirujących tonów (granych na szyi dwunastostrunowej  do której przymnocowany jest kapodaster na siódmym progu), a później przez swój standardowy wzmaczniacz do gitary (Deluxe Reverb lub Tweed Deluxe) do których używa szyje sześciostrunowej by zagrać duet/ harmonię gitarowego sola granego wspólnie z Joe Walsh'em. Oryginalna EDS- 1275 należąca do Felder'a znajduje się na wystawie w Rock'n'Roll Hall Of Fame, Cleveland.

Inni

• Johnny A używa model pod nazwą Johnny A zaprojektowaną wg. jego specyfikacji.
• Jan Akkerman używał L 5, Les Paul Custom oraz zmodyfikowaną Les Paul Personal. Głównie jest kojarzony z gitarą typu Custom.
• Duane Allman używał Les Paul Goldtop z '57 roku do której używał mostku typu PAF, wiśniową Les Paul ze świecącym słońcem z '59 roku, Les Paul świecące słońce z promieniami o kolorze tytoniu oraz wiśniową SG z '68 roku, którą używał do grania typu slide
• Billie Joe Armstrong- używa kilka gitar typu Junior z lat 50- ych posiadających jedno lub dwa wcięcia. Firma również wyprodukowała dwa modele jemu poświęcone, które nazwała Billie Joe Armstrong Signature Les Paul Junior (jedna z pojedynczym i podwójnym wcięciem) oraz bardzo limitowaną edycje podpisanych akustycznych gitar
• Chet Atkins- w połowie lat 80- ych przeszedł z Gretsch na Gibson i przyniósł popularny Country Gentleman oraz Tennessean model.
• Martin Barre- jego gitary pochodzą z prywatnej detalicznej spedaży i prawie bez przerwy ma przy sobie, są odporne na temperaturę i wilgoć.
• Jeff Beck- bywszy członkiem The Yardbirds swoja pierwszą nabył za £150. Jego fascynacja wywodziła się z zainteresowania Les'em Paul'em i jego zamiłowaniem do niego jak i też zainteresowaniem samą gitarą. Oznajmił osobie przeporowadzającej wywiad:

"Miałą głębokie, silne brzmienie i mogłaby być używana do naśladowania wszystkiego- skrzypiec, saksofonu, a nawet sitaru". 

Od '72 do '76 roku również używał Les Paul Standard z '54 roku o kolorze "krwi byka" z mostkami typu PAF i z tą gitarą widnieje na okładce albumu pt. "Blow By Blow".

• Franny Beecher- przez całą swoją karierę w latach 50- ych i początku 60- ych z zespołem Bill Haley & The Comets grał na czarnej Les Paul Custom z '56 roku.
• Anthony Duster Bennett- przez całą swoją karierę grał na Les Paul Goldtop z '52 roku. Dostał ją w '68 roku od Peter'a Green'a. Po Bennett śmierci gitara przeszła w ręce Anthony'ego Top Topham'a.
• Wayne Bennett- grał na białej typu Byrdland
• George Benson- grał na L 5 do momentu aż nie poparł Ibanez
• Chuck Berry- na początku swojej kariery grał na ES- 350T po czym przeszedł na ES- 345s i ES- 355s
• Dicky Betts- grał na różnych gitarach, jak chociaż m.in. na Les Paul Goldtop, Standard, Red Top, SG z '61 oraz Les Paul z '57 roku
• Matt Bigland- używa czarna Explorer
• Ritchie Blackmore- od '62 do '70 roku grał na ES- 335.
• Bobby Bland- grał na białej Byrdland
• Mike Bloomfield- podczas gdy był członkiem Paul Butterfield Blues Band grał na Les Paul z '54 roku, którą użył do kilka utworów sesji albumu pt. "East - West". W nawiązaniu do biografów Jana Marka Wolkin'a oraz Bill'a Keenom'a Bloomfield zamienił ową gitarę Les Paul Standard z '59 roku oraz $100. Tę gitarę używał bywszy członkiem The Electric Flag oraz na albumie pt. "The Super Session" i koncertach. Później wahał się między Les Paul a Fender Telecaster, ale użycie Les Paul przez Bloomfeld'a, podobnie jak Keith Richards z The Rolling Stones'ów oraz Eric'a Clapton'a z John'em Mayall'em wpłynęło na to by inni użyli ten model. Ostatecznie Bloomfield zgubił tę gitarę w Kanadzie; z biografii napisanej przez Wolkin'a oraz Keenom'a wychodzi na to, że właściciel klubu zachował gitarę jako częściową rekompensatę po tym gdy Bloomfield skrócił serię występów. Do dziś jej miejsce pobytu nie jest znane.
• Marc Bolan- grał na kilku Les Paul Standard, Custom oraz Flying V. Jego główny Les Paul model został ponownie wykończony w kolorze metnym pomarańczowym by się upodobnić do gitar firmy Gretsch granych przez jego bohatera Eddie'ego Cochran'a.
• Mick Box- gra na Les Paul Custom, Les Paul Junior z '58 roku z dwoma bocznymi wcięciami przy szyi, Flying V oraz SG z '68 roku ze strunociągiem firmy Maestro.
• Chuck Brown- który był "ojcem chcrzestnym muzyki Go- Go grał na ES- 335 o kolorze blond.
• Clarence "Gatemouth" Brown- grał na różnych gitarach firmy Gibson, jak chociażby ES- 335s i L 5s. Jego główną gitarą była nieodwrócona Firebird spod końca lat 60- ych.
• Jack Bruce- pod koniec lat 60- ych i na poczatku lat 70- ych używał kilka basów typu EB- 3 CH; podczas reaktywacyjnych koncertów Cream w 2005 roku grał na basie marki EB z lat 50- ych.
• Buckethead- gra na kilku Les Paul Custom, które cechuje spory korpus, szyja z dwudzistoczteroma progami, mostki firmy DiMarzio i jego charakterystyczny awaryjny wyłącznik. Wszystko to na ogół jest białe. Równiez jest znany z posiadania zmodyfikowanej Les Paul Custom w kolorze alpine white (czyt. alpin łajt) i złotego sprzętu.
• Sam Bosh- znakomity muzyk używający mandoliny, grający i wspierający model sygnowany jego imieniem i nazwiskiem (Gibson Sam Bush).
• Billy Byrd- współproacował z firmą oraz Hank'iem Garland'em by zaprojektować gitarę Byrdland, która otrzymała nazwę od ich nazwisk Byrd i Garland.
• Jerry Cantrell- przez całą swoją karierę używał kilka modeli. Bardzo mocno zauważalny model to Ivory White Les Paul z oznakami przypalenia latarką, które Cantrell umieścił na przedniej stronie gitary. Została wykorzystana do wystkich albumów Alice In Chains oraz na jego solowym albumie pt. "Degradation Trip".
• Larry Carlton- preferuje ES- 335 z '68 roku z przednią częścią o wyglądzie przypalenia od słońca oraz okazyjnie używa Les Paul Special z '56 roku oraz L- 5 z '63 roku. Model Larry Carlton Signature był przez firmę produkowany dla mężczyzny, którego "335" nazywają.
• Maybelle Carter- matriarch The Carter Family i jedna z najwcześniejszych gwiazd muzyki country, która nagrywała prawie wyłącznie używając L- 5 z '28 roku. "Uważam, że to najważniejsza pojedyncza gitara w całej historii muzyki country"- George Gruhn.
• Charlie Christian- używał ES- 150. Owy model był pierwszą archtopową elektryczną gitarą stworzą przez Gibson i była, jak to autor Tony Bacon opisał "użyta z niszczycielskimi efektami przez Christian'a w przeciągu jego krótkiej kariery". Mostek na styl "żyletki" zamocowany na wcześniejszych modelach ES- 150 stał się znany jako "mostek Charlie'ego Christian'a" na cześć legendarnego jazzman'a.
• John Cipollina- używał dwa mocno dostosowane gitary typy SG z ozdobami w kształcie nietoperza wykonanych z tego samego materiału co golpeador, obszerna oprawą, starsze mostki Les Paul (z mostkami umocowanymi tyłem na szyi, kluczami firmy Grover Imperial oraz dziesięciocentówkami wykonanych z rtęci przyklejonych na górze pokręteł głośności oraz tonu. Do dwóch gitar również dodał kilka vibratów typu B5 marki Bigspy.
• Eric Clapton- jego pierwszą gitarą była niemieckiego producenta Hoyer, która kosztowała m/w £2, którą dostał od dziadka i babci, którą na jakiś czas odstawił, bo było mu za ciężko na niej grać. Jego pierwszą elektryczną gitarą marki Kay była Jazz II, druga była ES- 335 z '64 roku, która używał będąc członkiem The Yardbirds, Cream, Blind Faith i jako solowy wykonawca. 24.06.2004 roku ofiarował gitarę na aukcję by wspomóc Crossroads Centre gdzie została sprzedana za $750.000- rekord na światową skalę, która osiągnęła marka Gibson sprzedana na aukcji. W czerwcu '65 roku kupił Les Paul z ozdoba świecącego słońca znajdującej się na przednej części, którą używał bywszy członkiem John Mayall & The Bluesbreakers oraz Cream. To był pierwszy raz gdy użył kilka Les Paul od '58 do '60- ego roku znacząco przyczyniając się do popularności tych modeli. Również posiadał Les Paul Goldtop, która została na nowo wykończona w kolorze mocno wiśniowym. W sierpniu '68 roku dał ją swojemu przyjacielowi, George'owi Harrison'owi, który nazwał ją Lucy. W '67 roku nabył SG z '64 roku pomalowaną przez duńskich artystów wszystkim znanym jako "The Fool" (czyt. de ful) (tł. Ten Głupek); wykorzystał ją na albumach "Disraeli Gears", "Wheels Of Fire". Inne modele, które używał na szeroką skalę to Firebird i Explorer z '58 roku, którą wykorzystał na swoim drugim albumie pt. "461 Ocean Boulevard" oraz 23. pt. "EC Was Here".
• Steve Clark- przez całą swoją karierę użył różnych modeli Les Paul, jak chociażby Gibson Les Paul z trzema mostkami, Custom Black, Cherry Worn 16T, Deluxe Black Beauty, Martin DC- 16 RGTE, Kramer EVH, American Deluxe Stratocaster z 2014 roku oraz XR- 1, która wykorzystywał na całym albumie pt. "Pyromania", a także różne odmiany Firebird oraz EDS- 1275.
• Allen Collins- używał Firebird, a później przeszedł na Explorer. pod koniec '77 roku również używał Les Paul Junior.
• Stompin' Tom Connors- od '56 do '72 roku grał na SJ- 200, którą nabył w meblowym sklepie za $80. jej właścicielem stał się przed swoją śmiercią, która nastąpiła 6.03.2013 roku.
• Laura Cox- grała na Les Paul Classic i Firebird Standard.
• Sheryl Crow- gra na modelu West Country, Hummingbird, L- 00 Blues King, J- 200 Western Classic, 96 Advanced Jumbo, 96 Southern Jumbo, J- 45, ES- 120 T, 125, 335 oraz różnych modelach Les Paul. Początkowy model Country Western z '62 roku został dokładnie zmierzony i ponownie wyprodukowany pod szyldem "Sheryl Crow Signature" w limitowanej edycji z autografem na wewnętrznej stronie.
• Dave Davies- Gibson Flying V (prototyp), Harmony Meteor H 70, Guild Starfire IV, Epiphone Casino, Gretsch G6131 T, powszechnie znana jako Jet Firebird (double-cut), Fender Stratocaster, Gibson Nighthawk Standard, czarny model z '78 roku Fender Electric XII, Vox Phantom 12,  Fender Telecaster Elite z '83 roku, Les Paul Artisan, Vox Phantom V  Les Paul Deluxe, Malibu SCE Natural, Goldtop z mostkami P- 90, Gibson L 6s, Vox V 240 Folk Twelve Electro, Songwriter Deluxe Studio EC Acoustic Guitar, L 5, Masterbilt DR-500MCE oraz Eastman T486. Guild Starfire III, L-5, Epiphone Masterbilt DR-500MCE, Eastman T486.
• Reverend Gary Davis- grał na SJ- 200 i pochylonej dwunastostrunowej Gibson B- 45 12.
• Buck Dharma- grał na SG z '69 i Les Paul z '74 roku, a ES- 175 użył do riff'u w utworze pt. "Don't Fear The Reaper".
• Al di Meola- w '74 roku w wieku dziewiętnastu lat dołączył do zespołu Chick Corei Return To Forever po czym stał się wpływowym gitarzystą grającego jazz- rock fusion. Będąc członkiem Return To Forever i na swoich wcześniejszych solowych albumach prawie wyłącznie do swoich występów używał elektryczną Les Paul z '71 roku w kolorze czarnym.
• Bob Dylan- przez całą swoją karierę z niewieloma wyjątkami grał na gitarach dwóch marek Gibson oraz Martin. Jego pierwszą gitarą była Martin 00-17, później grał na Gibson J- 50 z lat 40- stych, którą trzyma na albumie zatytułowanym jego imieniem i nazwiskiem gdzie obraz został obrócony by nie zasłaniać loga wytwórni. w '63 roku w Fretted Instruments, Nowym York'u kupił Nick Lucas Special. 6 lat później George Harrison podarował mu Gibson SJ- 200 po czym ze współpracą z Gibson założył Bob Dylan SJ- 200 Players Edition.
• Elliot Easton- grał na białej Gibson Custom SG z biał-/ złotym oprzyrządowaniem, a w teledysku pt. "Since You're Gone" zagrał na Les Paul Custom. Obecnie firma produkuje SG modele sygnowane Elliott'a Easton'a imieniem jako część swojej kolekcji zatytułowanej "zainspirowani kimś".
• Duane Eddy- "Ojciec Brzdąkającej Gitary" przez całą swoją karierę grał na wielu Gibson modelach. Firma produkuje model sygnowany jego imieniem.
• The Edge- od 2016 roku do dziś gra na Fender Stratocaster sygnowaną jego pseudonimem, Fender Stratocaster z '73 roku, Gibson Explorer z '76 roku, Gretsch Chet Atkins Country Gentleman 1963- 67, Rickenbacker 330- 12 z przełomu '66 i '67 roku, Les Paul Custom z '75 roku w kolorze Alpine White, Les Paul Music Rising, Fender Telecaster z '66 roku, 30th Anniversary Goldtop (czyt. fyrtinf anniwersary), ES- 335, SG oraz J- 200.
• Herb Ellis- Aria Pro II TE 175, ES- 175 z '53 roku, Gibson wydała model Herb Ellis ES- 165, Gibson wydała sygnowany model reedycji jego instrumentu.
• John Entwistle- od '65 do '69 roku grał na basach Gibson Thunderbird IV z różnymi wykończeniami włącznie ze świecącym słońcem (ang. sunburst) (czyt. sanbyrst) i podstawowymi kolorami, na początku lat 70- ych i później grał na zwyczajnie zrobionych modelach "Fenderbird" z szyjami należącymi do Fender Precission Bass. Na początku kariery The Who grał na basie Gibson EB- 2.
• The Everly Brothers- w latach 50- ych preferowali J- 200; 60- ych grali na modelu nazwanym ich nazwą zespołu cechującą korpus J- 185 z regulowanym mostkiem, który był przez Gibson'a  w przeciągu 10- ciu lat produkowany.
• Tal Farlow- zwykle grał na ES- 350T. Firma wyprodukowała model o nazwie "Tal Farlow", który został w '62 roku włączony do ich działu pt. "Artist Model".
• Peter Frampton- gra na Les Paul Custom z potrójnym mostkiem. Firma wyprodukowała dwa całkowicie różne modele poświęcone jemu.
• Richie Faulkner- często gra na Flying V i modelach Les Paul.
• Samantha Fish- jako główną gitarę używa SG Standard w kolorze Alpine White (czyt. alpin łajt), Firebird, również gra na Fender Blacktop Telecaster HH, Jaguar.
• Ace Freley- grał na Les Paul Custom z trzema mostkami, modelu sygnowanym jego imieniem, EDS- 1275 oraz Les Paul Standard. Inne modele na których grał to: J- 200, Flying V Greco AK- 1400 Freedom, Gibson SG z '61 roku, duplikat Fender Telecaster Deluxe, Les Paul Deluxe, Ace Freley Les Paul Custom UFO Light Up, Gibson Custom Shop Blueburst Les Paul sygnowaną jego imieniem, Ace Freley AFS, Ace Freley Budokan Les Paul Custom, Aged & Signed, Budokan  Les Paul Custom, Aged, Les Paul Standard z '59 roku, Les Paul Standard z '59 roku Vintage Finish.
• Jerry Garcia- na początku swojej kariery grał na Les Paul oraz SG po czym na początku lat 70- ych przeszedł na Fender Stratocaster i instrumenty wykonywane na zamówienie.
• Hank Garland- współpracował z firmą oraz Billy'm Byrd'em by zaprojektować gitarę o nazwie Byrdland, której nazwa wywodzi się z połączenia nazwisk (Billy'ego całe i końcówki Hank'a Garland'a). Hank grał również na ES- 150 i elektrycznej L- 7.
• Billy Gibbons- pierwotnie grał na wielu Gibson modelach. Jego pierwszą gitarą była Gibson Melody Maker z '62 roku w kolorze świecącego słońca po nich miał modele Les Paul Goldtop, Flying V, Explorer, ES- 5 Switchmaster i Les Paul Junior. Jego główną gitarą jest Les Paul Standard z '59 roku, którą "Pearly Gates" nazwał. "Pearly ma tak niepowtarzalny charakter, że uznaliśmy, że było potrzebne znalezienie innego instrumentu z podobnym brzmieniem by użyć jako zapasowej gitary. Uzbieraliśmy dziesiątki gitar, ale żadna miała się nijak do niej. Ale zamiast ją olać te inne nabytki wciąż się gromadziły. To trwająca saga, która nigdy się nie kończy".
• Scott Gorham- od początku swojej kariery grał na gitarach marki Gibson podłączonych do 100W wzmacniaczy marki Marshall. Nawet przed rozłamem Thin Lizzy zaczął grać na Stratocaster marki Fender, ale w 2006 roku powrócił do swojej pierwotnej gitary Les Paul.
• Grant Green- wpływowy jazz'owy gitarzysta, który na początku aż do połowy lat 60- ych odbywał więcej sesji w Blue Note Records niż jakikolwiek inny muzyk zarówno jako wiodący i towarzyszący muzyk. W tym okresie grał na ES- 330. Inne gitary na których grał to: Gibson L- 7, Emperor Swingster, Regent, D' Aquisto New Yorker Archtop, Wzmacniacz, który używał to płaski Teletronix LA- 2A.
• Peter Green- były członek John Mayall & The Bluesbreakers oraz założyciel Fleetwood Mac da się zauważyć poprzez jego grę na Les Paul z '59 roku gdzie przez przypadek podłączył mostki poza fazą. Kupił i używał prawie w każdym godnym uwagi nagraniu, które wykonał od '65- do '70- ego roku. Pierwszym właścicielem był Gary Moore, a potem poprzez Jimmy'ego Page'a namowę Kirk Hammett kupił ją za $2.000.000.
• Dave Grohl- gra na wielu Gibson modelach jak chociażby modele Les Paul, DG- 335, Explorer'y, modele SG, ES- 335, Firebird oraz Trini Lopez Standard z lat 70- ych. Posiada również swój własny model DG- 335 opierający się na Trini Lopez Standard.
• Arlo Guthrie- używa kilka gitar, ale główną jest Arlo Guthrie LG – 2 ¾ produkowaną przez Gibson.
• Woddy Guthrie- przez całą swoją karierę posiadał dosłownie setki gitar, których większość były marki Martin. Interesowały go tanie i o mniejszej masie O, OO oraz OOO wykonane z mahoniu po czym dawał swoje instrumenty by być inspiracją dla innych muzyków. Często lekceważąco pisał lub malował na swoich instrumentach. Inną gitarą na której grał to Southern Jumbo. Gibson zreplikowała jego model z '45 roku włącznie z podpisem "ta maszyna zabija faszystów".
• Noel Gallagher- głównie przez całą swoją karierę gra na czerwonej ES- 335. Również gra na Les Paul w kolorze promieni słońca, którą od Johnny'ego Marr'a dostał. Posiada akustyczną gitarę typu J- 150 sygnowana jego iminiem i nazwiskiem, która wygląda identycznie jak SJ- 200.
• Steve Hackett- gra na wielu modelach Les Paul. Jego główną gitarą przez wiele lat była Goldtop z '57 roku. Również posiada czarną Les Paul dopasowaną do podtrzymywacza marki Fernandes oraz tremolo marki Floyd Rose (zdjęcie przedstawia markę Bigsby).
• Jim Hall- na początku kariery grał na Les Paul Custom po czym od razu przeszedł na hollow body elektryczną ES- 175 do której używał mostki typu P- 90 i wzmacniacz typu GA- 50T.
• Kirk Hammett- przez całą swoją karierę grał na wielu modelach gitary Flying V oraz Les Paul. Znany jest z tego, że gra na gitarach marki ESP LTD i jako obecny właściciel Les Paul Standard z '59 roku znaną jako "Greeny" zanim przeszła w jego ręce to była własnością Peter'a Green'a, a potem Gary'ego Moore'a.
• Emmylou Harris- znana była z tego, że zawsze grała na gitarach marki Gibson jak chociażby na Dove (czyt. daw), J- 200 oraz SJ- 200 Western Classic również posiada kilka instrumentów marki Martin jak chociażby M- 38, OM- 42, cenioną 00- 28 z '37 roku oraz J- 40 M.
• George Harrison- w latach 60- ych bywszy członkiem The Beatles spopularyzował elektyczną dwunastostrunową gitarę marki Rickenbacker typu 360/ 12 JG palisandrową wersję Telecaster oraz J- 160E, również grał na Les Paul, SG, ES- 345 TD, J- 160E oraz J- 200. Jego najbardziej znaną gitarą to Les Paul Classic w kolorze półprzezroczystym wiśniowym, którą Lucy nazwał.
• Warren Haynes- gra na Les Paul Custom, Standard, SG, ES- 335 oraz na nieodwróconej Firebird. Często widać go grającego na Les Paul z '58 roku lub na modelach przez niego sygnowanych. W jego kolekcji również można znaleźć modele marki Fender oraz PRS.
• Justin Hayward- na początku nauczył się grać na ukulele po czym przeszedł na ES- 335 z '63 roku z fabrycznie wbudowanym vibrato marki Bigsby, którą praktycznie używa przez całą swoją karierę.
• Jimi Hendrix- głównie grał na Stratocaster, jak chociażby białej z początku lat 60- ych, którą podobie posiadał gdy przybył do Anglii. Inne modele do Red Stratocaster z '63/ '64 roku, którą użył i spalił na Monterey Pop Fevial. Inny model to Black Startocaster The Black Beauty z '68 roku z szyją w kształcie klonu, która ponoć była jego ulubioną. Najbardziej wyróżniającą się z nich była Fender Startocaster w kolorze białym z '68 roku, którą użył podczas Woodstock festiwalu w '69 roku na której opiera się obecny model Fender Hendrix. Inne gitary na których grał to Danelectro Bronze Standard, Epiphone Wilshire P- 90, Fender Jazzmaster z mostkiem z '59 roku z główką przedstawiającą logo firmy. Jego pierwszą elektryczną była Supro Ozark z '57 roku mająca białe zakończenie, którą użył m/w od '59 do '64 roku. Nakładka, którą miał była dostępna na modelu Jazzmaster z '59 roku, a główka z logiem pochodzi sprzed '64 roku, a szyja jest wykonana z forniru. Kolejne modele to firmy Gibson : SG Custom, Flying V, Les Paul Special, a od czasu do czasu Custom. W '70- ym roku Gibson podarował mu SG Custom oraz Flying V i ES- 345 (oba modele dla leworęcznych).Firma wydała model Flying V zatytułowany "zainspirowany przez" replikując jego Flying V z '67 roku włącznie z kwiecistym obrazem, który Hendrix sam na niej namalował.
• James Hetfield- grał na różnych modelach Explorer wykonanych przez firmę Ken Lawrence jak chociażby Custom znaną również jako "Carl", Custom z '96 roku, Custom Flying V oraz Les Paul Custom z '73 roku, a do videa pt. "Turn The Page" użył SG w kolorze wiśniowym.
• Brent Hinds- gra na Flying V, Les Paul, SG oraz Flying V Custom przez niego sygnowaną.
• Noddy Holder-głównie gra na Telecaster oraz SG, które przez John Birch Guitars były często modyfikowane i opatrzone w mostki, którą używa podczas koncertów i telewizyjnych występów głównie u szczytu kariery Slade.
• Lightnin' Hopkins- był niezwykle pewnym gitarzystą utrzymując czas lewą nogą podczas gdy nia kołysał lub podróżował w stronę rustykalnego południa. Często grał na J- 50 wyposażoną w mostek marki DeArmond również grał na gitarze o małej, płaskiej powierzchni marki Harmony i Stratocaster.
• Steve Howe- faworyzuje ES- 175, którą nawet brał do łóżka podczas swojej pierwszej trasy po Ameryce Pn. odbywszej się 24.06.1971 roku, ponieważ hotel znajdował się w podupadej okolicy. Inne modele, któe używał to ES- 345, EDS- 1275 oraz ozdobioną Les Paul, którą "The Les Paul" nazwał. 26.02.2002 roku firma przedstawiła model nazwany jego imieniem Steve Howe Signature ES- 175.
• Tommy Iommy- na każdym albumie oraz koncercie zespołu w latach 70- ych używał SG Special z '64 roku. Ta gitara została mocno dostosowana, którą cechują ręcznie wykonane mostki oraz zapadająca w pamięć naklejka w kształcie małpy. Firma uhonorowała ją wydając limitowaną edycję w nakładzie pięćdziesięciu sztuk tytułując "Tommy Iommy 1964 "Monkey" SG Replica". Pochodząca z archiwum firmy #IOMMI 1 do 1 został mu wysłany prototyp by zatwierdził zanim produkcja została rozpoczęta. Inne modele to: P94 Loaded Epiphone Iommi SG, Telecaster, podtrzymywacz marki Fender oraz Stratocaster. Akustyczne gitary, które posiada to: Taylor 815L, J- 50 oraz PR 350CE.
• Izzy Stradlin- jest znany z tego, że podczas nagrania występu na żywo pt. "The Black Parade" w trakcie trasy pt."The Black Parade Tour" użył gitary Les Paul oraz SG. Inne gitary na których wcześniej grał to: Telecaster Custom z '72 roku, Angus Young Signature Electric Guitar Aged Cherry, ale zaprzestał, Byrdland (ES- 125, -135, -175), -330, -335, -345s, -350T, -355s z orzechowym zakończeniem, Les Paul Special z podwójnym wcięciem, Les Paul Goldtop, Custom z trzema mostkami (również używał model z dwoma mostkami), Byrdland z Florentine wcięciem, SG w kolorze telewizyjnym żółtym, Guild Starfire II z '62 roku, Gretsch pół wypełnioną, akustyczną Takamine, Gibson Accoustics, ESP Telecaster. A wzmacniacze, które użył to: Massman, Mesa/ Boogie 4x12 Cabinet z głośnikami Electro Voice mających na górze głośniki (część) marki Celestions, Mesa/ Boogie MK III, wznowione wydanie Fender Deluxe (reverb), Pro Jr., Marshall MS 20, Carvin XV- 112 EV, Marshall JCM- 800.
• Frank Iero- najbardziej znany jest z grania rytmicznej gitary w zespole My Chemical Romance dołączając do nich w 2001 roku w tym samym kiedy został założony. Gitary, które używa to Elitist Les Paul Custom z 2003 roku oraz SG Standard.
• Matthias Jabs- grał na ponad dwudziestu rodzajach gitary Explorer, włącznie na siedmiu Korina modelach (Explorer z '58 roku, Flying V- Antique Natural, Explorer Antique Natural, Explorer Reissue Natural White Pickguard z '58 roku) oraz z lat 90- ych: Ebony Del 90, Explorer '76 z '91 roku). Firma wydała prototyp sygnowanego modelu o rozmiarze 90% regularnego rozmiaru. Również posiada kilka modeli Les Paul oraz Moderne.
• Joan Jett- bywsza członkiem The Runaways grała na gitarach marki Gibson oraz Melody Maker podłączonych do wzmacniaczy marki Marshall, ale po tym gdy przeszła na Music Man 212- HD 130 Combo (Leo Fender odpowiedział na swoją legendarną 65 Twin Reverb):

"To powiedziawszy Twin Reverb może ryczeć z autorytetem gdy jest podkręcony, również, jak udowodnił Michael Bloomfield na wielu swoich klasycznych nagraniach z połowy lat 60- ych".

• Eric Johnson- bardzo znany jest z grania lekko zmodyfikowanych Stratocaster'ów oraz elektrycznych ES- 335, którą użył do występów oraz większości utworów poza "Cliffs Of Dover". Rónież można zobaczyć go grającego na SG na DVD pt. "Eric Johnson Art Of Guitar".
• Gordie Johnson- na początku grał na wielu Gibson modelach, szczególnie Custom Black Beauty, klasycznej ES- 335, białej EDS- 1275. Inne modele na których grał to: SG sygnowana jego imieniem, Vintage Fender Precision Bass oraz SG Standard Electric, a wzmacniacz, który używał to Herzog marki Garnet. Również posiada SGJ Signature, którą cechują mostki P- 94, które są zamiennikami standardowych P- 90.
• Robert Johnson- grał na gitarach marki Stella, Kalamazoo oraz rezonatorze o drewnianej obudowie, który uważa się za produkcję Stella.
• Brian Jones- na początku kariery The Rolling Stones grał na Stratotone Mars H-45 Thinline Hollow Body Electric Guitar marki Harmony zamieniając ją później na G5622T Electromatic Center Block Double-Cut Bigsby Aspen Green marki Gretsch, która używał do '65 roku gdy przeszedł na Vox Prototype Mark IV lub "Teardrop" Phantom w kolorze białym lub Mklll typu Teardrop pokryta kanwą z którą powszechnie jest utożsamiany. Inne gitary na których grał to: SJ- 200, ES- 330, nie- i odwrócone Firebird oraz Goldtop.
• Mick Jones- przez całe lata 80- e grał na czarnej Les Paul Custom z '57 roku zmodernizowaną mostkami Dimarzio Super Distortion oraz dwoma cewkowymi przełącznikami. Ten model posiada trzy mostki w której własnej środkowy całkowicie usunął.
• Mick Jones- głównie grał na trzech modelach Les Paul jak chociażby kilku Custom, Junior oraz Standard oraz Melody Maker gdy był członkiem The Clash. Obecnie gra na Les Paul Junior Double Cut.
• Steve Jones- bywszy członkiem Sex Pistols grał na dwóch rodzajach Les Paul Custom czarnej z '54 roku i białą najbardziej znaną z '74 roku (z fotografią dziewczyn), która ówcześnie należała do Sylvain Sylvain.
• Jorma Kaukonen- przez siebie samego nazywany Gibson'owy świr przez dłuższy czas bycia członkiem Jefferson Airplane grał na ES- 345 lub -355 oraz na J- 45 lub -190, a jako solowy wykonawca na Advanced Jumbo również popierał ekwiwalenty Epiphone. Bywszy członkiem Hot Tuna grał na dwóch gitarach Chet Atkins SST wyposażoną w akustyczne struny by palcami grać, a do Rock'n'Roll'a Les Paul Standard, "a dawniej to 345, po tym 335, która określiła moje elektryczne brzmienie, ale natknąłem się na Les Paul i wręcz w niej się zakochałem".
• Bill Kelliher- grał na trzech różnych modelach podczas wczesnej kariery zespołu oraz sesji nagraniowych w tym trzy Les Paul Custom Duplicate w kolorze (hebanowym, silverburst (czyt. sylwabyrst)) oraz alpine white(czyt. alpin łajt)) oraz trio Explorer'ów (vintage CMT w kolorze tobacco sunburst oraz hebanowym Korina i białe modele). Kolejne modele na których grał to dwa zwyczajne Yamaha SBG oraz zwyczajną First Act Custom z dwoma bocznymi wcięciami dziewięciostrunową Silverburst DC Lola, która została wykonana do albumu pt. "Crack The Skye". Inne modele na których grał to: Woodbine Single Cust Silverburst z 2016 roku, Les Paul Standard, czarno- biała Stratocaster, Morgan Guitar Works, Yamaha SBG 1820,  ES- 335, ESP LTD Bill Kelliher Sparrowhawk, Telecaster Duplicate, Bill Kelliher "Halcyon". Wzmacniacze, które używa to: Marshall JCM800 2203KK, Laney VH100R, Marshall JCM800 2203x Reissue. Inne akcesoria: Fractal Axe-Fx II Guitar Effects Processor, struny D'Addario EXL140, MXR Super Badass Distortion M75, DigiTech Bad Monkey Tube Overdrive, DigiTech Hardwire Series SC-2 Valve Distortion, D'Addario NYXL Nickel Wound Electric Guitar Strings, Heavy, 12-54, TC Electronic Spark Booster, DigiTech JML2 JamMan Stereo, MXR M77 Custom Badass Modified OD, Electro-Harmonix Pitch Fork, TC Electronic Röttweiler Distortion, Fractal Axe-Fx II Guitar Effects Processor, Couch Racer X Guitar Strap.
• Barney Kessel- jego osobistą gitarą z którą był podczas koncertu najczęściej widziany to 1946/ 47 oraz zmodyfikowana ES- 350. Inna, którą uzywa to ES- 350T. W 1960 roku firma wyprodukowała model "Barney Kessel" w ich serii Artist Model.
• Albert King- był to leworęczny gitarzysta, który grał na gitarze stylem dołem do góry, tak że niska struna E znajdowała się na dole zazwyczaj grał na odwróconej dołem do góry Flying V z '59 roku, tak, że niska struna E znajdowaqła się na samym dole, a gdy ją zgubił grał na tej samej z połwy 60- ego roku. Od '72 roku aż do końca grał na wykonanej na styl Flying V, którą nazwał Lucy, którą to zrobił Dan Erlwine.
• B.B. King- głównie grał na Gibson'ie półpustej typu ES- 355, którą posiadał aż 3x i to jedyny model, który utkwił mu w pamięci, kolejną była ES- 5, Tokai ES- 155, które używał na początku swojej muzycznej kariery, po czym ES- 175, później zaczął grać na ES- 330 oraz ES- 335, -345, jego 355 sygnowana jego imieniem, którą to Lucille nazwał była jego główną przez wiele lat.
• Freddie King- grał na Goldtop wyposażona w mostki P- 90, a później używał ES- 335, 345, 355. Jego ulubionym głośnikiem był 65 Super Reverb oraz wzmaczniacz Showman.
• Guy King- zazwyczaj gra przy użyciu Pro Reverb z '68 roku. Przez 19 lat grał na Telecaster przy użyciu Quad Reverb, ale od półtorej roku zmienił na markę Gibson wybierając ES- 335.
• Mark Knopfler- jego pierwszą gitarą, którą dostał od ojca była to V2 Super Solid z '63 o numerze seryjnym 837 za którą wtedy £50 zapłacił po tym gdy Stratocaster okazała się za droga.
• Paul Kossoff-
• Lenny Kravitz-
• Robbie Krieger-
• Andrew Latimer-
• Albert Lee-
• Alvin Lee-
• John Lennon-
• Terry Lewis-
• Alex Lifeson-
• Jeff Lynne-
• Lonnie Mack-
• Ian MacKaye-
• Phil Manzanera-
• Frank Marino-
• Bob Marley-
• Bernie Marsden-
• Pat Martino-
• Tak Matsumoto-
• Paul McCartney-
• Jim McCulloch-
• John McLaughlin-
• Ralph McTell-
• Pat Metheny-
• Bill Monroe-
• Wes Montgomery-
• Gary Moore-
• Scotty Moore-
• Jimmy Nolen-
• Ted Nugent-
• Mike Oldfield-
• Roy Orbison-
• Dolores O'Riordan-
• Jimmy Page-
• Joe Pass-
• Les Paul-
• Joe Perry-
• Carl Perkins-
• Vicki Peterson-
• Eddie Phillips-
• Andy Powell-
• Elvis Presley-
• John Prine-
• Mick Ralphs-
• Randy Rhoads-
• Keith Richards-
• Lee Ritenour-
• Howard Roberts-
• Brian Robertson-
• Rich Robinson-
• Mick Ronson-
• Gary Rossington-
• Carlos Santana-
• Michael Schenker-
• Rudolf Schenker-
• Tom Scholz-
• Neil Schon-
• John Scofield-
• Earl Scruggs-
• Nikki Sixx-
• Slash-
• Johnny Smith-
• Chris Spedding-
• Bill Spooner-
• Paul Stanley-
• Hubert Sumlin-
• Bernard Sumner-
• Mick Taylor-
• Sister Rosetta Tharpe-
• George Thorogood-
• Johnny Thunders-
• Pete Townshend- 
• Derek Trucks-
• Ray Toro-
• Eddie Van Halen-
• T- Bone Walker-
• Joe Walsh-
• Muddy Waters-
• Paul Weller-
• Leslie West-
• Snowy White-
• Carl Wilson-
• Johnny Winter-
• Ronnie Wood-
• Zak Wylde-
• Angus Young-
• Neil Young-
• Frank Zappa-

Modele

Obecny model

Od 2009 roku oferowana jest wyłącznie poprzez Gibson Custom Shop jako specjalny model na zamówienie. cechują ją dwa pokrętła od głośności i dwa do tonu, przetwornik z możliwością przełączania na trzy strony oraz ten sam przetwornik znajdujący się na szyi. Posiada dwie staromodne główki, dwie perłowe dzielone równoległoboczne wkładki, dwie czarne golpeadory oraz dwa pierścienie do przetwornika, 20 progów na każdą szyję (związane białym jednowarstwowym wiązaniem) oraz przetwornik 490 Alnico (R) i 498 Alnico (T). Sklep również wykonuje sygnowany model przez Don'a Felder'a, który został użyty do utworu pt. "Hotel California". Nowsze modele EDS oraz Epiphone G- 1275 charakteryzuje dłuższa dwunastostrunowa główka, która różni się od początkowego i modelu wykorzystanego w  "Hotel California".

Sygnowane modele

W 2007 roku w firma wydała 250 sztuk sygnowanej przez Jimmy'ego Page, którą w sumie wyprodukowano 250 sztuk. Page zachował dla siebie jedną z numerem seryjnym. Seryjne numery 2 z 26 były przez Page'a grane i sygnowane; nr. 11 został przekazany na aukcję w charytatywnym celu.

2019 roku firma ogłosiła czarny model dla Slash'a.

Podobne modele

Epiphone

Firma podlegająca Gibson wykonuje klasyczną wersję z podwójną szyją reklamując jako G- 1275.

Ibanez

Od '74 do '76 roku Ibanez produkowała model bywszą zainspirowaną Gibson'em, którą "The Double Axe" (czyt. di dabel ex) (tł. podwójna siekiera) nazwali, W konfiguracji były dostępne pod nazwą 6/12, 4/6 oraz 6/6 z wiśniowym i orzechowym wykończeniem.

J- 160E

Szczegóły

Odsłony: 448