Ahmet Ertegün Tribute Concert
- Szczegóły
- Odsłony: 1737
był to benefis, który odbył się 10.12.2007 roku w O2 Arena Londynie by upamiętnić kierownika wytwórni Ahmet'a Ertegün'a.
Główną atrakcją była brytyjska grupa rockowa Led Zeppelin, która prawie od trzech dekad od czasu śmierci perkusisty John'a Bonham w '80 roku na jednorazowej reaktywacji zagrała swój pierwszy koncert. Syn Bonham'a, Jason, zarówno grał na perkusji podczas gdy zespół śpiewał jak i też w dwóch utworach zapewniał chórki.
W nawiązaniu do Księgi Regordów Guinness'a z 2009 roku koncert ustanowił światowy rekord w kategorii "Najwyższy popyt na bilety dla jednorazowego koncertu", ponieważ 20.000.000 próśb o reaktywacyjny koncert zostały złożne przez internt.
17.10.2012 roku został wydany dokumentalny film pt. "Celebration Day" przedstawiający wydarzenie. Zarówno film jak i koncert Led Zeppelin zostały bardzo ciepło przyjęte. Skrócona wersja koncertu została przedstawiona przez BBC w Wielkiej Brytanii 8.12.2012 roku.
Tło
12.09.2007 roku podczas prasowej konferencji zostało przez organizatora, Harvey'a Goldsmith potwierdzone, że żyjący członkowie Led Zeppelin się reaktywują wraz z Jason'em Bonham, który zasiądzie za perkusją. Początkowo koncert zaplanowany był na 26.11.2007. Koncert został zorganizowany w ramach zbiórki pieniędzy dla Ahmet Ertegün Education Fund, które opłaca stypendia uniwersyteckie w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Turcji.
Bilety można było nabyć poprzez loterię, która odbyła się na ich stronie, których cena wynosiła £125/ $250, a wszystkie dochody zostały przekazane na cele charytatywne Ahmet'a. Strona przekroczyła dozwoloną przepustowość łącza i niemal natychmiast po ogłoszeniu się załamała w którym to organizator przewidywał, że gig spowoduje "największy popyt dla jednego występu w historii". Organizator twierdził, że milion osób zarejestrowało się na mniej niż 20.000 dostępnych biletów. Gitarzysta Led Zeppelin, Jimmy Page, później skomentował:
"Wiedziałem, że szybko się sprzedadzą, ale chwilowa fala euforii, która poprzedzała gig- ta antycypacja- przekroczyła to co mogłem sobie wyobrazić. W przeszłości mieliśmy kilka chaotycznych występów, jak chociażby Live Aid, więc jeżeli mielibyśmy się kiedykolwiek reaktywować zrobilibyśmy to jak należy i wstać i powiedzieć otwarcie co myślę".
1.11.2007 roku zostało ogłoszone, że Page po upadku w swoim ogrodzie złamał mały palec u lewej ręki i reaktywacyjny koncert został na 10.12.2007 roku przełożony.
Koncert
Początkowe występy
Koncert rozpoczął się zespołem składającym z Keith'a Emerson, Chris'a Squire, Alana Whitea i Simon'a Kirke wraz orkiestrą dętą o nazwie Bill Wyman's Rhythm Kings. Zagrali wersję Emerson, Lake & Palmer utworu pt. "Fanfare for the Common Man" włącznie z fragmentem utworu Yes pt. "The Fish" i Led Zeppelin "Kashmir". Początkowo rozpoczynającymi koncert mieli być Squire, White i Rick Wakeman, ale Wakeman był niedostępny z powodu przełożonego występu ze względu na wcześniejsze zobowiązania, a Emerson został wezwany jako zastępstwo w ostatniej chwili.
W występie jako zespoły wspierające brali również udział Bill Wyman's Rhythm Kings, Paul Rodgers, Paolo Nutini i Foreigner. Większość występów została wykonana przez The Rhythm Kings wraz z Nuttini'm i Rodgers'em, którzy zaśpiewali gościnnie w dwóch utworach. Występ zapowiadany jako "Foreigner" to w rzeczywistości wystąpił tylko Mick Jones, który wraz z chórkiem ze szkoły podstawowej St. Lukes C of E zaśpiewał utwór pt. "I Want To Know What Love Is", a były członek Foreigner, perkusista Brian Tichy wraz z The Rhythm Kings wystąpili jako zespół wspierający. Inni wykonawcy wchodzący w skład Rhythm Kings to Maggie Bell i Alvin Lee. W harmonogram występu wchodził Pete Townshend jako wspierający występ, ale po tym gdy usłyszał, że wystąpi Led Zeppelin to stwierdził "Oni na prawdę mnie nie potrzebują". Inni wykonawcy wzięci pod uwagę to reaktywowany Cream.
Led Zeppelin
Z przeciągu swojej całej kariery- włącznie z dwoma bisami- zespół zagrał 16 utworów pomijając ich ostatni studyjny album pt. "In Through The Outdoor". W trakcie prób Jimmy Page wspomniał, że:
"Zostaliśmy poproszeni by zagrać przedstawienie trwające 40 minut. I szybko zorientowalismy się, że nie moglismy. Jeżeli wyjedziemy i zagramy "No Quarter", "Moby Dick" i "Dazed and Confused" wraz ze wszystkimi solami mówisz już ponad godzinę. Z 75 minut przeszliśmy na 90 do najlepszej części dwóch godzin. Nie ma sposobu bym grał utwory trwające trzy i pół godziny lecąc pod wiatr i burzę, ponieważ nie posiadam takiej energii jak wtedy. Ale mam tyle by przetrwać przedstawienie trwające 40 minut. Wracając po tylu latach do muzyki Led Zeppelin wyzwaniem jest opublikowanie jak najwięcej możemy. I pytaniem jest: Które tak na prawdę możemy zagrać?"
Poraz pierwszy w historii zagrali dwa utwory Led Zeppelin na żywo: "Ramble On" i "For Your Life". w trakcie prób John- Paul Jones skomentował:
""For Your Life" czuje się dobrze głównie temu, ponieważ tak często nie graliśmy. To wszystko dla mnie jest takie całkiem świeże, ponieważ od lat nie grałem żadnego z tych utworów i w domu nigdy nie słucham tych nagrań... Jason [Bonham] sprawia, że nagrania są bardziej interesujące, ponieważ nie próbuje na nowo złożyć rzeczy dokładnie w ten sam sposób jak to robił jego ojciec".
Bez Bonham'a Robert Plant powiedział:
"to by było całkiem inna rzecz, ponieważ jego entuzjazm i punkt odniesienia były imponujące- jego wiedza o występach, które się odbyły kiedy był szkrabem".
Lista utworów granych na występach:
- "Good Times Bad Times"
- "Ramble On"
- "Black Dog"
- "In My Time of Dying/ Honey Bee"
- "For Your Life"
- "Trampled Under Foot"
- "Nobodys Fault But Mine"
- "No Quarter"
- "Since I've Been Loving You"
- "Dazed And Confused"
- "Stairway To Heaven"
- "The Song Remains The Same"
- "Misty Mountain Hop"
- "Kashmir"
Pierwszy bis:
15. "Whole Lotta Love"
Drugi bis:
16. "Rock and Roll"
Dźwięk na koncercie był mieszany przez inżyniera zespołu Metallica, Big Mick, który zajmuje się techniką F.O.H. W 2012 roku został wydany album i film pt. "Celebration Day".
Koncert został również nagrany przez wielu fanów. W internecie są dostrępne wyszukane wersje bootleg'ów, włącznie z panoramicznym DVD z przestrzenną ścieżką dźwiękową skompilowaną z dzieśięciu różnych nagrań tego występu.
Koncert przyciągnął blisko 20.000.000 fanów z całego świata. Z powodu olbrzymiego popytu na bilety został wdrozono internetowy system loterii w którym to fani wchodzi na losowy rysunek. Wybrano osiem tysięcy fanów, którym pozwolono nabyć owe 16.000 biletów, które zostały publiczności udostępnione. By zapobiec obawom utraty biletów zwycięzcy loterii musieli być obecni w Londynie pokazując dowód osobisty by móc odebrać swój bilet i opaskę na wejście. Setki fanów posiadających bilety na ogólny wstęp przybyli do O2 Arena z wyprzedzeniem mających nadzieję, że będą na początku i środku tak przełomowego wydarzenia.
Jako, że ten koncert miał być ostatni w karierze Led Zeppelin owi wykonawcy się na nim pojawili: Joe Elliott, Chad Smith, Dave Grohl, DJ'e BBC Radio 1 Chris Moyles & Fearne Cotton, Mark Butler, Brett Hull, Chris Evans, Bob Harris, Ilan Rubin, Paul McCartney, Jeff Beck, Brian May, David Gilmour, Lulu, bracia z Oasis Noel i Liam Gallagher, Ann Wilson, Arctic Monkeys, The Edge, Bernard Sumner, Dave Mustaine, Peter Gabriel, John Squire, Mick Jagger, książę koronny Danii Fryderyk, Matt Morgan, Juliette Lewis, James Dean Bradfield, Richard Hammond, Jeremy Clarkson, Richard Ashcroft, Marilyn Manson, Warren Haynes, Kate Moss, Naomi Campbell, David Boreanaz, W. Earl Brown, Erika Sawajiri, Jerry Hall, Priscilla Presley, Paris Hilton, Neil Finn i Mark Kermode (Kermode wziął udział w loterii odbywszej się na stronie internetowej).
Reakcja krytyki
Obecni krytycy muzyczni jednogłośnie pochwalili występ Led Zeppelin. New Musical Express obwieścił, że:
"to co tu dziś wieczorem zrobili jest dowodem na to, że nadal mogą występować na poziomie, który pierwotnie przyniósł im legendarną reputację. My możemy mieć tylko nadzieję, że to nie jest ostatni raz gdy ich widzimy".
Krytyk czasopisma "The New Yorker", Sasha Frere- Jones, który był obecny na koncercie napisał:
"Nieudane gig'i z 80- i 90- ych lat zostały zastąpione triumfem i zespół powinien być zadowolony, że zrobili Ertegün'a dumnym z tak porywającego występu".
Członkowie zespołu również wyrazili swoje zadowolenie koncertem. Page skomentowało, że "to było ładne uczczenie muzyki, uczczenie faktu, że esencja, energia wciąż tam była". Również wspomniał, że "to wspaniałe, że my to zrobiliśmy. Spogląm wstecz na tamtą noc z wielką ilością sentymentu, lecz Jason [Bonham] był bohaterem. Dla mnie tamten gig był o nim".
Plant ogłosił:
"Na poziomie muzycnym mieliśmy wzniosłe chwile, które były 10 grudnia. Podtrzymując w pamięci, że teraz jesteśmy starymi facetami i nie powinniśmy być idolami nastolatków poruszającymi biodrami. To było ładne... Nie jestem pewien czy "szczery" jest właściwym słowem. Ale to było na tyle prawdziwe na ile masz zamiar odebrać. A Jimmy [Page] był czasami pełen uniesienia".
W wywiadzie, którego udzielił "The Times" w 2010 roku Page przypomniał:
"My na prawdę graliśmy bardzo, bardzo dobrze. Ale my graliśmy z zupełnie innym pośpiechem o ile lubisz, innym niż na próbach- chociaż próby też były cholernie dobre. Z perspektywy czasu przypuszczam, że fakt, wspaniale że był tylko jeden gig po którym wszyscy by powiedzieli, że był to historyczny i inspirujący gig, który ludzie mogli usłyszeć. Szkoda, że po nim nie nastąpiły kolejne, a teraz dotarliśmy dwa lata później i każdy robi swoją rzecz i tak to i tak to teraz wygląda i w tym momencie tak jest, a na pewno w przyszłym roku. Więc tak to wygląda.
"Tam był pyszałek Zeppelin, na pewno"- stwierdza oschle Jones. "My wiedzieliśmy, że bylismy dobrzy. W najlepszym razie mysleliśmy, że mogliśmy dorównać każdemu zespołowi na świecie. A w najgorszym wypadku bylismy lepsi niż większość z nich".
