Israel Kamakawiwoʻole
- Szczegóły
- Odsłony: 571
właśc. Israel Kaʻanoʻi Kamakawiwoʻole (tł. z hawajskiego Nieustraszone oko mężczyzny) (ur. 20.05.1959- zm. 26.06.1997) również nazywany Bruddah Iz albo IZ, był rodowitym Hawajczykiem, który śpiewał, pisał utwory, muzykował i aktywistą suwerenności na Hawajach.
Jego głos stał się popularny poza krajem kiedy to w '93 został wydany jego album pt. "Facing Future". Jego składanka "Somewhere Over the Rainbow/What a Wonderful World" została wydana na jego albumach Ka ʻAnoʻi i Facing Future. A następnie były wykorzystywane w kilku filmach, programach telewizyjnych, jak i też w reklamach.
Wraz z grą na swojej ukulele, jak i włączenie innych gatunków muzyki tj. jazz i reggae Kamakawiwoʻole wpłynął na hawajską muzykę.
Dzieciństwo
Kamakawiwoʻole przyszedł na świat w Kuakini Medical Center na Honolulu jako syn Henry "Hank" Kaleialoha Naniwa Kamakawiwoʻole, Jr. i Evangeline "Angie" Leinani Kamakawiwoʻole. Liczący się hawajski muzyk Moe Keale był jego wujem i miał znaczący wpływ na muzykę. Dorastał w gminie Kaimuki gdzie jego rodzicie się poznali i pobrali. Zaczął muzykować ze swoim starszym bratem Skippy'm i kuzynem Allen'em Thornton'em kiedy to miał 11 lat, pozostając wystawionym jako przedstawiciej hawajskich muzyków, tj.: Peter Moon, Palani Vaughn i Don Ho, który uczęszczał na placówce w czasie kiedy to Kamakawiwoʻole'go rodzice pracowali. Hawajski muzyk Del Beazley mówił iż to słyszał Israel'a grającego na zakończeniu roku szkolnego w czasie gdy cała sala zamilkła tylko po to by usłyszeć go śpiewającego. Israel podążał dalej tą ścierzką w czasie gdy to jego brat Skippy wstąpił do armii w '71, a kuzyn Allen poszedł na swoje w '76.
Jako nastolatek uczęszczał w programie Upward Bound należąca do Hawajskiego Uniwersytetu w Hilo, a jego rodzina przeprowadziła się do Mākaha. Tam spotkał Louis'a Kauakahi'ego, Sam'a Gray'a i Jerome'a Koko. Wspólnie z jego bratem Skippy'm założyli Makaha Sons of Niʻihau. Część Hawaiian Renaissance mieszanka współczesnych i tradycyjnych stylów zespołu zyskała na popularności, gdy koncertowali na Hawajach i w Stanach Zjednoczonych, wydając 15 udanych albumów. Kamakawiwoʻole'go celem było tworzenie muzyki, która odwzorowywała typowe hawajskie brzmienie. W czasie okresu gdy to wiele ludzi kojarzyło z typowym hawajskim brzmieniem jednak już nie były i odchodziły od tradycji.
Kariera muzyczna
The Makaha Sons of Niʻihau nagrali No Kristo w '76 i wydali cztery kolejne albumy zawierające Kahea O Keale, Keala, Makaha Sons of Niʻihau and Mahalo Ke Akua. W '82 Israela brat zmarł w wieku 28 lat w wyniku zawału serca, którego przyczyna była otyłość. W tym samym roku Kamakawiwoʻole poślubił swoja miłość z dzieciństwa Marlene. Wkrótce urodziłą im się córka, którą nazwali Ceslieanne "Wehi" (ur. m/w '83).
Grupa stała się tamże najbardziej popularna poprzez hitowe albumy Puana Hou Me Ke Aloha ('84) jak i też Hoʻola ('86). Israela ostatni album, który nagrał z grupą był Ho'oluana ('91). Pozostał najlepiej sprzedającym się krążkiem.
W '90 Israel wydał swój pierwszy solowy album Ka 'Ano'i, który wygrał nagrody w konkursie Contemporary Album of the Year and Male Vocalist of the Year from the Hawaiʻi Academy of Recording Arts (HARA) (tł. Współczesny album roku i męski wokalista roku z Hawaiʻi Academy of Recording Arts (HARA). Facing Future został wydany w '93 przez wytwórnię The Mountain Apple Company. Cechowała to jego interpretacja najbardziej znanego utworu, który ukazał się na składance "Somewhere Over the Rainbow/What a Wonderful World" (katalogowany jako "Over the Rainbow/What a Wonderful World") z "Hawai'i '78", "White Sandy Beach of Hawaiʻi", "Maui Hawaiian Sup'pa Man" i "Kaulana Kawaihae". Decyzja, która wpieła cover utworu "Somewhere Over the Rainbow" została podjęta w ostatniej minucie poprzez jego producenta John de Mello jak i też przez samego Kamakawiwoʻole. Facing Future zadebiutował na miejscu #25 w magazynie Bilboard na liście Top Pop Catalogue chart. 26.10.2005 Facing Future stał się pierwszym certyfikowanym platynowym albumem Hawaii, który rozszedł się w nakładzie ponad milion sztuk w U.S.A. w nawiązaniu do umeblowania przez Recording Industry Association of America. 21.07.2006 BBC Radio 1 ogłosił, że "Somewhere Over the Rainbow/What a Wonderful World (True Dreams)" zostanie w ameryce wydany jako singiel.
W '94 Kamakawiwoʻole został wybrany jako ulubiony artysta roku poprzez Hawaiʻi Academy of Recording Arts (HARA).
E Ala E ('95) ocechowany poprzez poplityczny tytuł utworu "ʻE Ala ʻE", jak i też "Kaleohano", N Dis Life (1996) wraz z "In This Life" i "Starting All Over Again".
W '97 Kamakawiwoʻole został ponownie uhonorowany poprzez HARA na Annual Nā Hōkū Hanohano awards jako męski wokalista roku, ulubiony piosenkarz roku, album roku jak i też Island Contemporary album roku. On sledził ceremonię ze szpitala.
Alone in Iz World (2001) zadebiutował na miejscu 1 na liście Billboard's World Chart, a na 135 na liście Billboard's Top 200, 13 jako Top Niepodległych Albumów, a na 15 na liście najlepiej sprzedających się albumów przez internet.
Kamakawiwo'ole'go Facing Future stał się najlepiej sprzedającym się albumem wszechczasów.
Wsparcie praw hawajskich
Kamakawiwoʻole był znany z tego, że promował Hawajskie prawa i Hawajską niepoległość poprzez swoje teksty utworów, które często podawały argument za niezależnością bezpośrednio i poprzez własne działania. Np. tekst w jego utworze "Hawaiʻi '78": "The life of this land is the life of the people/and that to care for the land (malama ʻāina) is to care for the Hawaiian culture" to stwierdzenie, które wielu uważa za podsumowanie jego hawajskich ideałów.
